17 Şubat 2010

Skandha Mara (2. engel)

kitaptan alıntı:

"Mara"lar yani "engel"ler hakkında; 4 engelden bir diğeri...

"Skandha mara" birden desteksiz kaldığımız zaman verdiğimiz tepkidir. İyi olan herşeyi kaybettiğimizi hissederiz. Yuvadan atılmışızdır. Bundan sonra ne olacağına dair en ufak bir ipucu olmadan boşlukta süzülürüz. (.....) O zaman kendimizi yeniden yaratırız. Olabildiğince hızlı bir şekilde benlik kavramımızın sağlam zeminine geri döneriz. (.....)

Bütün dünyamız paramparça olur ve bize bu büyük fırsat verilmiştir. Ancak, esas bilgelik zihnimize bu şekilde kalmasına izin verecek kadar güvenmeyiz. Buna alışkanlık olarak verdiğimiz tepki kendimizi -hatta öfkemizi, dargınlığımızı, korkumuzu veya şaşkınlığımızı- geri almayı istemektir. Böylece, sanki kendimizi mermerden yontuyormuşuz gibi o katı, yerinden kıpırdatılamaz kişiliğimizi yeniden yaratırız.

Bu mara bir trajedi ve bir melodramdan ziyade, bir komedi haline benzer. Tam yüreğimizin açılmasına izin vererek bir şeyi hakikaten anlamak üzereyken, tam açıkça görme fırsatına sahipken, kabarık kaşlı ve kocaman burunlu bir Groucho Marx maskesi takarız. Sonra kendimizi salıvermeyi veya gülmeyi reddederiz, bakarsınız kim bilir neyi keşfediveririz.

Yine bu sürecin bir sorun veya engel olarak görülmesi gerekmez. (.....) Neler olduğu ve bundan sonra neler olacağı hakkında sorgulayıcı veya açık olmamıza izin verebiliriz. Kim olduğumuz kavramını geri kazanmaya çalışmak yerine, esas bilgelik zihni olan yalnızca bilmeme zihnine dokunabiliriz.

Pema Chödrön, "Her şey darmadağın olduğunda"sf. 73-74, Okyanus Yayınları

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder